Definicja bezrobocia

Bezrobocie jest interpretowane jako zjawisko, którego występowanie jest związane z trudnościami ze znalezieniem pracy przez osoby zwalniane z pracy i jednocześnie gotowe do jej podjęcia. Ogólne ujęcie bezrobocia umożliwia określenie go jako braku równowagi między podażą a popytem charakteryzującym dany rynek pracy. Nierównowaga ta, jest wyrażana nadwyżkami realnych zasobów pracy nad popytem na pracę w ujęciu efektywnym. Wielkość bezrobocia jest uzależniona przede wszystkim od szeregu elementów wiążących się z aktywnością zawodową, jak i liczbą osób w wieku produkcyjnym, oraz ilością osób, które posiadają zatrudnienie.

W teoriach ekonomicznych bezrobocie jest często definiowane, jako liczba osób, które są zarejestrowane jako bezrobotne, ale jednocześnie nie posiadają zatrudnienia. [źródło: 1] Definicji bezrobocia można się również doszukać w naukach humanistycznych, które definiują bezrobocie jako zjawisko związane z brakiem pracy zarobkowej dla osób, które deklarują zdolność do pracy i jej poszukują.

W literaturze występuje znaczna ilość definicji bezrobocia, jednak każda z nich podkreśla dwa podstawowe czynniki. Bezrobocie jest zjawiskiem ściśle związanym z ludŸmi, nie posiadającymi zatrudnienia i jednocześnie poszukującymi pracy. Można więc przyjąć ogólną definicję, zgodnie z którą, bezrobocie jest zjawiskiem polegającym na tym, że część siły roboczej, interpretowanej jako ludność znajdująca się w wieku produkcyjnym, posiadająca zdolność i skłonności do podjęcia pracy na ogólnych zasadach funkcjonujących w gospodarce, nie jest w stanie znaleŸć pracy. [źródło: 2]

1. David Begg, Stanley Fisher, Rudiger Dornbusch „Ekonomia”, Warszawa, 1993, PWE, Tom 2, str. 18.

2. Eugeniusz Kwiatkowski „Neoklasyczne teorie zatrudnienia: tradycja i współczesność”, Warszawa, 1988, PWN, str. 166.